mlaku-mlaku nggolek howo sing penak nang ratan. Hawa iku sing nggawe ora mung awak , neng ugo ati.
Yo konco ning nggisik gembiro
Alerap lerap banyune segoro
dolanan banyu nang segoro gawe ati plong… sopo nyono sopo ngiro. Ora ono sing arep mbubarke roso iku kang aweruh ning jagat iki. Seng ndi sing arep dikabarke cerito seneng iki
Angliyak numpak prau layar
Ing dino minggu keh pariwisoto
Angine kenceng gawe awak kanginan,
mulih isoh dadi kerokan neng awak. Sopo ngiro bakal kelaran keno angin sing
banter banget. Neng yo kuwi…ati tetep seneng. Aku malah wes tau keno duri babi,
loro temen..neng ati tetep seneng.
Galo praune wis nengah
Byak byuk byak banyu binelah
Ora jemu jemu karo mesem ngguyu
Ngilangake roso lungkrah lesu
Galo praune wis nengah
Byak byuk byak banyu binelah
Ora jemu jemu karo mesem ngguyu
Ngilangake roso lungkrah lesu
aku wes tau numpak prau kanggo
nelayan iku. Nyewa sepuluh ewu jaman semono. Neng awak ndredeg tenan…lha piye sempit tenan praune.
Adik njawil mas
Jebul wis sore
Witing kalopo katon ngawe awe
Prayogane becik balik wae
Dene sesuk esuk
Tumandang nyambut gawe
Nyat ora
mung seneng-seneng urip iku……..ugo kudu guyub rukun marang liyan.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar